 |
1.
สังหารทริณาวารทะ มารลมบ้าหมู
วันหนึ่ง ขณะที่คุณแม่ยะโชดาอุ้มคริชณะอยู่
รู้สึกหนักมาก
จึงวางลูกน้อยลงกับพื้น ขณะนั้นมารทริณาวารทะ
สมุนของคัมสะ
ปรากฎในรูปของลมบ้าหมูเพื่อฆ่าคริชณะ
ทำให้เกิดพายุร้ายแรงที่วรินดาวะนะ
แล้วหอบอุ้มคริชณะไว้บนไหล่พาขึ้นไปบนท้องฟ้า
คริชณะทำตัวให้หนักดุจภูเขา
กดมันลงมาและบีบคอมันแน่นจนหายใจไม่ออก
ตาถลนออกมานอกเบ้าและตกลงบนพื้นตาย
คุณแม่ยะโชดา แลเห็นคริชณะเล่นอยู่บนร่างของมาร
โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอันใดเลย |
|
|
2.
สังหารชะคะทาสุระ มารเกวียน
ขณะที่คริชณะมีอายุสามเดือน
คุณแม่ยะโชดาและนันดะ มะฮาราจ จัดงานคล้ายวันเกิด
ชาววรินดาวะนะทุกคนได้รับเชิญ
ยะโชดาวางคริชณะให้นอนลงใต้เกวียน
อันที่จริงเกวียนเล่มนี้เป็นมารชื่อชะคะทาสุระ
ด้วยความหิว เด็กน้อยคริชณะก็ร้องไห้ แต่คุณแม่ยะโชดาไม่ได้ยินเพราะกำลังต้อนรับแขก
คริชณะยกเท้าขึ้นและเตะออกไปด้วยความโกรธ
เมื่อเท้าโดนล้อเกวียนหักและล้มครืนลงมา เกิดเสียงดังสนั่น
มารชะคะทาสุระตาย ทุกคนตกตะลึงที่เห็นเกวียนหักกระจาย |
|
 |
|
 |
3.
ส่งนะละคุวะระ และ มะณิกรีวะ
ครั้งหนึ่ง คุณแม่ยะโชดามัดคริชณะอยู่กับโม่ไม้
ถูกลงโทษที่ทำหม้อโบเกิร์ตแตก
คริชณะเห็นต้นไม้แฝดอารจุนะที่สนามหญ้า
ซึ่งชาติก่อนเป็นเทวดาแต่ถูกนาระดะมุนีสาปให้มาเป็นต้นไม้
เพราะประพฤติตัวไม่ดี คริชณะลากโม่มาที่ระหว่างต้นไม้ทั้งสองนี้
มันล้มครืนลงมา เทวดาสององค์ก็ปรากฎ
ทั้งคู่เป็นบุตรของคุเวระเหรัญญิกของสวรรค์
ชื่อนะละคูวะระและมะณิกรีวะ
ทั้งสองได้รับร่างเทวดาเดิมกลับคืนมา
และถวายบทมนต์สรรเสริญคริชณะด้วยความดีใจ |
|
|
4.
สังหารอักฮาสุระ มารงูยักษ์
อักฮาสุระเป็นมารที่ร้ายกาจมาก
ซึ่งคัมสะส่งมาให้สังหารคริชณะและเพื่อนๆ
มันมีพลังสิทธิที่สามารถทำตัวให้ใหญ่โตมโหฬาร
อ้าปากได้กว้างเปมือนถ้ำ ขณะที่เล่นกันอยู่
พวกเด็กเลี้ยงวัว แม่วัว
และลูกวัวทั้งหมด ได้เดินเข้าไปในปากของเจ้างูยักษ์ตัวนี้
และคริชณะก็เดินเข้าไปในปากของมารซึ่งดูเหมือนกับถ้ำ
อักฮาสุระพยายามบดขยี้สังหารคริชณะ
แต่คริชณะได้ขยายตัวที่ลำคอของมัน
จนมันหายใจไม่ออกจึงล้มลงมาตาย
คริชณะและเพื่อนๆทั้งหมด ก็เดินออกมาจากปากของอักฮาสุระ
เหล่าเทวดาทรงโปรยดอกไม้ลงมาเพื่อสรรเสริญคริชณะ |
|
 |
|
 |
5.
สังหารบะคาสุระ มารนกกระสา
ครั้งหนึ่ง คริชณะและบะละราม (พลราม) เล่นกับเพื่อนๆ
เด็กเลี้ยงวัวอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำยมนา ทันใดนั้นเอง
พวกเด็กๆได้เห็นนกกระสาตัวมหึมา
ซึ่งคัมสะเป็นผู้ส่งมาตัวนี้มาเพื่อฆ่าคริชณะ
พอเดินเข้าไปใกล้ๆ มันกลินคริชณะเข้าไปในทันที
คริชณะจึงแปลงเป็นลูกไฟร้อนจัด เผาภายในคอของมัน
คริชณะคว้าปากของมันแล้วฉีกออกเหมือนฉีกใบไม้
เช่นนี้ บะคาสุระจึงถูกคริชณะสังหาร |
|
|
6.
สังหารเดนุคาสุระ มารลา
ทาละวะนะ เป็นป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นปาล์ม
ครั้งหนึ่ง คริชณะ บะละราม พร้อมเพื่อนๆ เข้าไปในป่านี้
เพื่อชิมรสผลปาล์มที่หอมหวาน ป่านี้มีมารชื่อเดนุสุระในรูปลา
เป็นเจ้าถิ่นคอนคุ้มครอง
บะละรามได้เขย่าต้นปาล์มจนผลปาล์มตกลงมามากมาย
เดนุคาสะรุได้ยินเสียงรู้สึกไม่พอใจ
จึงลงมาพร้อมกับพวกมารซึ่งเป็นลาเหมือนกัน
มาไล่เตะบะละรามและคริชณะ
ทั้งคู่เล่นด้วยโดยรวบขาหลังของพวกมันทีละตัวสองตัว
แล้วเหวี่ยงไปที่ต้นปาล์มจนต้นไม้ล้มระเนระนาด
ในที่สุดพวกมารลาก็ตายหมด
เหล่าเทวดาดีใจโปรยดอกไม้ลงมาจากสวรรค์
ชาวโกคุละจึงสรรเสริญคริชณะและบะละราม |
|
 |
|
 |
7.
สังหารคาลิยะ มารงูร้อยหัว
น้ำในแม่น้ำยมนากลายเป็นพิษเนื่องจากงูคาลิยะพ่นพิษออกมา
คริชณะปีนขึ้นไปบนต้นคะดัมบะใกล้ๆกันนั้น
แล้วกระโดดลงไปในแม่น้ำที่เต็มไปด้วยพิษ
คาลิยะปรากฏออกมาด้วยความโกรธและเอาหางพันรอบตัวคริชณะ
แต่คริชณะก็คลายหลุดออกมาได้อย่างง่ายดาย
แล้วเอาเท้าวางไว้บนหัวงูที่ผงาดอยู่พร้อมเต้นรำอย่างสบายใจเฉิบ
และใช้เท้ากระทืบไปบนร้อยหัวของมัน
บรรดาภรรยาของคาลิยะสวดมนต์อ้อนวอนให้คริชณะอย่าทำร้ายสามี
คริชณะจึงสั่งให้คาลิยะออกไปจากแม่น้ำยมนา |
|
|
8.
กลืนไฟป่า
ครั้งหนึ่ง ฝูงวัวเห็นป่าเต็มไปด้วยหญ้าเขียวชอุ่ม
จึงเดินเข้าไปเพื่อกินหญ้า
เจอไฟป่าโหมเข้ามาใหญ่ ด้วยความตกใจกลัว
จึงตะโกนร้องเรียกให้บะละรามและคริชณะมาช่วย
คริชณะก็ตะโกนเรียกชื่อวัวต่างๆ แต่พวกมันไม่ได้ยิน
ด้วยพลังอิทธิฤทธิ์ของคริชณะ
ได้กลืนเอาไฟป่าทั้งหมดเข้าไปในปาก
ทำให้วัวทั้งหมดอยู่รอดปลอดภัยจากไฟป่าที่มีอันตราย |
|
 |
|
 |
9.
บูชาภูเขาโกวารดะนะ
ทุกปีที่โกคุละ นันดะ มะฮาราจ และพวกโคบาล
จะบูชาพระอินทร์เทพเจ้าแห่งฝน
แต่ครั้งนี้คริชณะแนะนำให้พวกเขาบูชาภูขาโกวารดะนะแทน
พระอินทร์ทรงพิโรธมาก
สั่งให้เมฆสามวารทะคะมาทำลายวรินดาวะนะ
โดยส่งพายุมาอย่างรุนแรง ฟ้าแลบร้องตลอดเวลา
ห่าฝนกระหน่ำจนน้ำท่วม
ทุกๆคนรวมทั้งแม่วัวและลูกวัวภาวนาให้คริชณะช่วยปกป้อง
คริชณะยกภูขาโกวารดะนะขึ้นมาด้วยนิ้วก้อยเหมือนป็นร่ม
ทุกคนเข้ามาหลบอยู่ใต้ภูขานี้เจ็ดคืนโดยไม่รู้สึกหิวหรือกระหาย
พระอินทร์ตกตะลึงในอิทธิฤทธิ์ของคริชณะ
ทรงสั่งให้ฝนหยุดและมาศิโรราบ
ชาววรินดาวะนะจึงกลับบ้านอย่างมีความสุข |
|
|
10.
สังหารคุวะละยาพีดะ มารช้าง
คัมสะวางแผนฆ่าคริชณะ
จึงเชิญบะละรามและคริชณะมาร่วมงานฉลองที่มะทุรำ
แล้วสั่งให้มารช้างเตรียมตัวฆ่าสองพี่น้อง ขณะที่เดินเข้าเมือง
เห็นมารช้างคุวะละยาพีดะขวางทางอยู่
คริชณะบอกให้ควาญนำช้างออกไป
แต่เขากลับกระตุ้นช้างให้มาทำร้ายคริชณะ
มารช้างใช้งวงฟาดคริชณะ คริชณะใช้กำปั้นชกไปอย่างแรง
จับหางลากมันถอยหลังแล้วกดลงไปนอน
มารช้างพยายามใช้งาทั้งสองแทง
คริชณะกระโดดขึ้นหักงาทั้งสองข้าง แล้วสังหารคุวะละยาพีดะ
สองพี่น้องแบกงาช้างคนละอันขึ้นบนบ่า เดินเข้าเมืองอย่างสง่างาม |
|
 |
|
 |
11.
สังหารคัมสะจอมมาร
คัมสะวางแผนส่งมารไปฆ่าคริชณะอยู่ตลอดเวลา
คริชณะมางานฉลองที่มะทุรำ
รู้สึกโกรธมากที่คัมสะสั่งให้ขับท่านออกจากมะทุรำ
และสั่งฆ่าญาติๆพื่อนๆของท่านทั้งหมด
คริชณะกระโดดข้ามพวกรักษาความปลอดภัยเข้าประชิดตัวคัมสะ
คัมสะเตรียมพร้อมสำหรับการจู่โจมอยู่แล้ว คริชณะลากคัมสะ
เหมือนกับพญาราชสีห์ลากซากช้างหลังจากสังหารเหยื่อ |
แปลโดย อ.กฤษณะ สังคีตทาน
อาจารย์สมาคมนานาชาติเพื่อกฤษณะจิตสำนึก |
|
